امنیت شبکه وایرلس

امنیت شبکه وایرلس یکی از مباحث فن آوری های رایانه در دانستنیهای روز است.

با پیشرفت روزافزون تکنولوژی در جهان، شاهد ظهور عصر تکنولوژی در تمامی کشورها هستیم؛ به طوری که تمامی ارتباطات و فعالیت‌ها با تکنولوژی وفق یافته و به شیوه‌ای متفاوت انجام می‌گیرند. اما با این اتفاق، امنیت اطلاعات و داده‌ها در دستگاه‌های هوشمند نیز بسیار حائز اهمیت است و همواره امکان افشای اطلاعات و تهدید امنیت و حریم خصوصی هر کدام از داده‌ها وجود دارد که قطعاً برای افراد خوشایند نخواهد بود. به‌خصوص در مواردی مانند شبکه‌های وایرلس، که کاربران مجبور به استفاده از پروتکل‌های امنیتی هستند تا اطلاعات خود را در امان و سلامت کامل نگهداری کنند.

فناوری وایرلس، یکی از جدیدترین تکنولوژی‌های نوظهور در جهان است که امروزه در حوزه‌های مختلفی کاربرد دارد. در هر زمان و مکانی می‌توانید کاربرد گسترده فناوری وایرلس را در جامعه مشاهده کنید و اهمیت بسیار بالای آن برای بشریت را درک کنید. افرادی که از فناوری وایرلس به صورت روزانه استفاده می‌کنند، نباید از پروتکل‌های امنیتی غافل شوند؛ چراکه امکان افشای اطلاعات و به‌خطر افتادن امنیت آن‌ها وجود دارد. در این مطلب، شما را با 15 مورد از کاربردی‌ترین و بهترین پروتکل‌های امنیتی وایرلس آشنا می‌کنیم تا با خیال راحت از این فناوری بهره ببرید.

امنیت شبکه وایرلس

انواع پروتکل های امنیت شبکه وایرلس

شبکه‌های وایرلس (Wi-Fi) در معرض تهدیدات امنیتی قرار دارند، بنابراین استفاده از پروتکل‌های امنیتی مناسب برای حفاظت از اطلاعات حساس و اطمینان از امنیت کاربران ضروری است. در زیر، به بررسی برخی از انواع پروتکل‌های امنیتی شبکه وایرلس می‌پردازیم:

WEP (Wired Equivalent Privacy):

این یکی از اولین پروتکل‌های امنیتی در شبکه‌های Wi-Fi است. با وجود استفاده از رمزنگاری، اما امنیت آن ضعیف بوده و به سادگی قابل نفوذ است. بهتر است از پروتکل‌های پیشرفته‌تر استفاده شود.

WPA (Wi-Fi Protected Access):

WPA ارتقاء امنیت WEP بود و از رمزنگاری TKIP (Temporal Key Integrity Protocol) استفاده می‌کند. این پروتکل نیز آسیب‌پذیری‌هایی داشت که باعث شد تا WPA2 معرفی شود.

WPA2:

این پروتکل بر پایه رمزنگاری AES (Advanced Encryption Standard) است و بهترین استاندارد امنیتی در اکثر شبکه‌های Wi-Fi محسوب می‌شود. اما با پیدا شدن آسیب‌پذیری‌هایی در WPA2، ورژن بعدی معرفی شد.

WPA3:

WPA3 از رمزنگاری SAE (Simultaneous Authentication of Equals) برای تقویت امنیت استفاده می‌کند. این پروتکل در برابر برخی حملات رایج در WPA2 مقاوم‌تر است و ماژولی برای جلوگیری از هجمه‌های brute force نیز دارد.

EAP (Extensible Authentication Protocol):

EAP یک فرمت استاندارد برای احراز هویت در شبکه‌های Wi-Fi است. این پروتکل معمولاً با WPA و WPA2 استفاده می‌شود تا امنیت شبکه را تضمین کند.

802.1X:

این پروتکل از EAP برای احراز هویت و کنترل دسترسی به شبکه استفاده می‌کند. با استفاده از این پروتکل، تنظیمات امنیتی مرکزی را برای کاربران در شبکه‌های وایرلس مدیریت می‌کند.

WPA3-Enterprise:

این نسخه از WPA3 برای شبکه‌های بزرگ و سازمانی استفاده می‌شود و از EAP و 802.1X برای احراز هویت و مدیریت دسترسی استفاده می‌کند.

Captive Portal:

این روش به کار می‌رود تا کاربران برای ورود به شبکه‌های وایرلس به صورت عمومی احراز هویت کنند. کاربران معمولاً با صفحه ورودی (به نام captive portal) برای وارد کردن اطلاعات احراز هویت مواجه می‌شوند.

هرچند که پروتکل‌های امنیتی Wi-Fi بهبود یافته‌اند، اما همچنان لازم است از رمزهای پیچیده و اقدامات امنیتی دیگر استفاده شود تا از هرگونه حمله و نفوذ غیرمجاز جلوگیری شود و امنیت شبکه و اطلاعات حفظ شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *