بیش فعالی: علائم، علل و درمان

بیش فعالی یا اختلال نقص توجه (ADHD) یک اختلال عصبی رشدی است که با علائمی مانند بی توجهی، بیش فعالی و تکانشگری مشخص می شود.

این علائم می تواند در عملکرد تحصیلی، شغلی و روابط فرد مشکل ایجاد کند.

بیش فعالی چیست؟

اختلال بیش فعالی یا ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder) یک اختلال روانی است که معمولاً در دوران کودکی آغاز می‌شود و می‌تواند در طول عمر ادامه یابد. این اختلال شامل نشانه‌هایی از بیش فعالیت، بی‌تمرکزی و ناتوانی در کنترل انگیزه‌ها است.

اختلال ADHD معمولاً در دوره‌هایی از زمان قابل تشخیص است که فرد به محیط آموزشی و اجتماعی دسترسی دارد، مانند دوره مدرسه. نشانه‌های ADHD معمولاً در سنین پیش از دبستان شروع می‌شود، اما ممکن است در سنین بزرگتر نیز شروع شود یا تشدید یابد.

از طریق مشاوره با متخصصین بهداشت روانی یا پزشکان متخصص، این اختلال تشخیص داده می‌شود. برای تشخیص ADHD، نیاز به بررسی جزئیات رفتاری و تاریخچه سلامت روانی فرد، همچنین مشاهده و ارزیابی نشانه‌های بیش فعالی و بی‌تمرکزی در محیط‌های مختلف مانند مدرسه، خانواده و جمعیت عمومی است.

علائم بیش فعالی:

• بی توجهی:

  • عدم توجه به جزئیات
  • عدم تمرکز
  • عدم پیروی از دستورالعمل ها
  • گم کردن وسایل
  • عدم تمایل به انجام کارهای ذهنی

• بیش فعالی:

  • بی قراری
  • ورجه ورجه کردن
  • عدم توانایی در آرام نشستن
  • صحبت بیش از حد
  • دویدن و بالا و پایین پریدن

• تکانشگری:

  • قطع کردن صحبت دیگران
  • بدون نوبت صحبت کردن
  • بدون فکر عمل کردن
  • عدم صبر و حوصله

علل ADHD:

علت دقیق ADHD ناشناخته است، اما عوامل ژنتیکی و محیطی در بروز آن نقش دارند.

درمان ADHD:

درمان ADHD شامل ترکیبی از درمان دارویی و غیردارویی است.

دارو:

داروهای محرک مانند ریتالین و متیل فنیدات می توانند به بهبود علائم ADHD کمک کنند.

غیر دارو:

• درمان شناختی رفتاری: این نوع درمان به فرد کمک می کند تا افکار و رفتارهای خود را کنترل کند.
• آموزش مهارت های زندگی: این نوع آموزش به فرد کمک می کند تا مهارت های لازم برای زندگی روزمره را یاد بگیرد.
• تغییر در سبک زندگی: ایجاد تغییراتی در سبک زندگی مانند ورزش منظم، رژیم غذایی سالم و خواب کافی می تواند به بهبود علائم ADHD کمک کند.

بیش فعالی در بزرگسالان:

ADHD فقط در کودکان رخ نمی دهد، بلکه می تواند در بزرگسالان نیز ادامه یابد. علائم ADHD در بزرگسالان می تواند شامل موارد زیر باشد:

• مشکل در تمرکز
• بی نظمی
• مشکل در مدیریت زمان
• مشکل در روابط
• مشکل در شغل

درمان ADHD در بزرگسالان:

درمان ADHD در بزرگسالان مشابه درمان در کودکان است و شامل ترکیبی از درمان دارویی و غیردارویی می باشد.

نکاتی برای والدین کودکان مبتلا به بیش فعالی:

• با معلم و مدرسه فرزندتان همکاری کنید.
• برای فرزندتان برنامه ریزی منظمی داشته باشید.
• به فرزندتان کمک کنید تا مهارت های خود را ارتقا دهد.
• به فرزندتان عشق و محبت بدهید.

نکاتی برای بزرگسالان مبتلا به بیش فعالی:

• از یک متخصص کمک بگیرید.
• برای خودتان برنامه ریزی منظمی داشته باشید.
• از تکنیک های مدیریت زمان استفاده کنید.
• در فعالیت هایی که به آنها علاقه دارید شرکت کنید.
• به خودتان سخت نگیرید.

بیش فعالی در شغل:

• افراد مبتلا به ADHD ممکن است در مشاغلی که نیاز به تمرکز طولانی مدت، سازماندهی و دقت دارند، مشکل داشته باشند.
• انتخاب شغلی که با علایق و مهارت های فرد همخوانی داشته باشد می تواند به موفقیت فرد کمک کند.
• استفاده از استراتژی های مدیریت زمان و سازماندهی می تواند به فرد در انجام وظایف شغلی خود کمک کند.
• صحبت با کارفرما در مورد ADHD می تواند به فرد در دریافت کمک و پشتیبانی مورد نیاز خود کمک کند.

نکاتی برای روابط:

• افراد مبتلا به ADHD ممکن است در روابط خود با دیگران مشکل داشته باشند.
• یادگیری مهارت های ارتباطی و حل تعارض می تواند به بهبود روابط فرد کمک کند.
• صبر و درک شریک زندگی و اعضای خانواده می تواند به فرد در مدیریت علائم ADHD کمک کند.

ADHD یک اختلال قابل درمان است. با تشخیص و درمان زودهنگام، افراد مبتلا به بیش فعالی می توانند زندگی عادی خود را ادامه دهند.

نتیجه گیری:

ADHD، هرچند ممکن است به نظر برخی به عنوان یک مشکل نگران‌کننده ظاهر شود، اما با مدیریت مناسب و استفاده از دانستنی‌های روز در حوزه فن‌آوری‌های رایانه است که با بهره‌گیری از علم نوین نانو  ایفا کند.